شعرطنز قزوینی (فیس و فوسی)
«فيس و فوسي»
اوني دلِم مُخواد لُپّاي سرخِش پوتوقَس
بانمك ،تو دل برو،بامزّه ،عينِ توپوقََََس
دلِمَه مِلَرزانَد تو كوچَه عين زلزله
هميشَه د نبالِشم عين« سگِ حسن دَ له»
هر كي از را مِرَسَه هي مَنَه چِخ چِخ مُكُنه
مِگَه كه:«باباش مياد كَلّه تَه پِخ پخ مُكُنَه»
دوس دارم تو باغ چشماش شب نشيني بكنم
لباي پُرسوقِشَه ،هي پَسَه چيني بكنم
تا كه رامِش بكنم ،سر مُكُنم چاخان پاخان
مِگَم عشق تو مَنَه كردَه آلاخان بالاخان
عشق تو آتيشَه اُفتادَه تو تَندور دِلِم
تا كه ديد م تورَه كندَه شد ديَه گورِدلم
عشق تو خورشيد من عاقِلَه اخمخ مُكُند
عاشق از دوري تو مثل زمين يخ مُكُند
جوجوقِ خوشگل من توخوشگلا تا نداري
يكي مثل من توي دنيا خاطر خوا نداري
جَلَبي را نَمِدي ،اگرچه خيلي مَلَسي
آخه تافتان تو چرا فيس و فوسي و جَنَسي
واستاد م نيامدي و جان به سر كردي مَنه
سر مَلّه دچار ديسك كمر كردي مَنه
مَنَه مِشناسَه ديَه تو مَلّه تان «حسن جِرِق
هميشَه چوب مِزَنَه زاغ سيامَه «ابول تِرِق»
معني چند واژه : پوتوق :چاق/ لباي پُرسوق:يعني لبهاي كلفت /پَسَه چيني : پس
از چيدن اصطلاح است وقتي باغبانها بادام و انگور و...را مي چيينند هرچه كه مي ماندوبعد
خودشان ياديگران آنهارامي چينند پسه چيني مي گويند/ آلاخان بالاخان :آواره/ تندور :
تنور/اخمخ :احمق/جوجوق : شكوفه دراصل واژه اي تركي است .اينجا استعاره از
معشوق نو جوان/تا :لنكه ،شبيه/ جَلَب : بدجنس/ /فيس و فوسي : افاد ه اي
/ جَنَس : بدجنس ،اذيت كن/
ملّه: محله،كوچه/ جِرِق : دراصل واژه اي تركي است به معني پاره !
ابول تِرِق : ابول مخفّف ابوالفضل است . تِرِق :دراصل از واژه هاي تركي است رايج
در لهجه ي قزويني به گاويا ....كه اسهال شده باشد مي گويند.
